रातभरमा चार चोटी यों सम्पर्क गरे ।

म एउटा खानेपानीको सर्वेका लागि त्यहाँ पुगेको थिएँ । पहाडको त्यो ठाउँमा खानेपानीको आयोजना पुग्नु ठूलै उपलब्धी थियो त्यसैले जिल्ला खानेपानी कार्यालयका ओभरसियर त्यहाँ पुग्नु भनेको गाउँलेहरुलाई राज्यका सबैभन्दा ठूलो मान्छे पुगे बराबर थियो ।

गाउँका प्रधानपञ्चको ठूलै फूर्ति थियो उनी आफ्नै पहुँचले खानेपानीको यो योजना गाउँमा आएको देखाउन चाहन्थे । यथार्थ के थियो भने विश्व बैंकको ठूलै ऋणमा बनाउनु पर्ने योजना अन्त लाँदा लागत बढी पर्ने भएकाले हामीले यस गाउँमा ससानो स्तरको एउटा खानेपानी योजना हालिदिएर कागजमा ठूलो र बृहद् योजना देखाएर बजेट सिध्याउनु थियो ।


यसमा मन्त्रीदेखि लिएर रापंससम्मको ठूलो भूमिका थियो । म काठमाडौंको बासिन्दा भरखर कोर्ष सिध्याएर आफ्ना अञ्चलाधिस मामाको सिफारिसमा ओभरसियरको जागिर पाएर पहिलो पटक अनुभवका लागि दुर्गम जिल्लामा फगेको थिएँ । अनुभव के भन्नु विश्व बैंकको ठूलै प्रोजेक्ट भएकाले मामाले नै भनसुन गरेर यहाँ दरबन्दी मिलाई दिनुभएको थियो ।

पहिलो जागिरको पहिलो सर्वे भएकाले म जति उत्साहित थिएँ त्यतिनै दिनभरिको हिडाईले थाकेर चुरचुर भइसकेको थिएँ । प्रधानपञ्च थिए थामबहादुर आले । म गाउँ पञ्चायतको कार्यालय खोज्दै पुगें । गाउँ पञ्चायतको कार्यालय स्कूलसँगै थियो ।

प्रधानपञ्चजीसँग चिनापर्चीपछि उनी मेरो स्वागतको भब्य तयारीमा लागे ।

“आलेज्यू यता होटल कहाँ छ नि” काठमाडौंमा जन्मे हुर्केको मेरो स्वभाविक प्रश्न सुनेर प्रधानपञ्चजी अट्टाहास छोडेर हाँस्न थाले ।

“हा॥हा॥हा॥ होटल के भन्नु भाको ओभरसेठ साप पहाडको यस्तो गाउँमा । बस्ने खानेका सेवा त हामी गरिब गुरुवाले जुटाइ हाल्छौं नि“ उनको कुराले मलाई अली राहत भयो ।

प्रधानपञ्चजीले आफ्नै घरमा खानपिनको पूरा बन्दोबस्त गरेका थिए । साँझ परिसकेको थियो । पेट्रोम्यासको उज्यालोले आगन दिउँसोझैं उज्यालिएको थियो । पहाडको त्यो गाउँमा प्रधानपञ्चजीको घर दरबारभन्दा कुनै कम थिएन ।

टन्ने नोकर चाकर प्रधानपञ्चजीको रबाफ गाउँ पञ्चायतको कार्यालयमाभन्दा बढी उनको घरमा देखिन्थ्यो । चालीस नाघेका प्रधानपञ्चजी मान्छे रसिक रहेछन । गाउँ पञ्चायतबाट फर्कदै गर्दा मलाई गाउँतिरको चल्छ भनेर सोधे ।

सुरुमा त अकमक्क परे म अलमलिएको देखेर उनले मुठ्ठी पारेर बूढी औला मुखतिर लगेर भने तीनपाने । काठमाण्डूमा कलेज पढ्दा साथीहरुसँग एक पटक भक्तपुरे रक्सी खाएको सम्झनाले एक पटक त आंगै जिरिंग भयो ।

सँगै सर्वेका सामान बोकेर गएको रामबहादुर पियनले मेरो जवाफै नपर्खी थाकेको बेलामा चलिहाल्छ नि हजूर भनेर चाकडी गरयो । मेरो मन त मानेको थिएन तैपनि ३ दिनदेखिको हिडाईले थाकेर लखतरान भएको मैले पनि रामबहादुरको कुरामा सहमति जनाएँ ।

कुखुरा काटेर पहाडको ताजा काँक्रा काटेर विभिन्न थरिका परिकारसहित बेलुकाको हाम्रो भोजन सुरु भयो । प्रधानपञ्चले उनको त्यो मगर गाउँमा आफ्नो संस्कृतिअनुसार बेलुका घाटु नाच नचाए ।
नाच्दा नाच्दै एउटी मगर्नी केटी आएर मेरो हात समाएर तानी । अब त नाच्नुपर्छ प्रधानपञ्चले उर्दी जारी गरे । मलाई नाच्न त के आउँथ्यो । तीनपानेलॆ अलिअलि छुन थालेकाले गएर हल्लिदिएँ । सिनेमा पर्दाहरुमा हिन्दी सिनेमाका नर्तकीहरुलाई पैसा दिने गरेको दृष्य देखेको थिएँ त्यही सम्झेर ५० को नोट नाच्ने केटीको टाउकोमा सिउरी दिएँ ।

त्यो गाउँमा ठालूहरुबाहेक अरुले त्यसरी पैसा दिने चलन रहेनछ । त्यो केटीले कृतज्ञतापूर्वक मेरो मुखमा हेरी मैले आँखा झिम्क्याई दिएँ । प्रधानपञ्चसँगै बसेर खाइरहेको मेरो यो कि्रयाकलाप प्रधानपञ्चको आँखाबाट लुक्न सकेको थिएन । “पिर मान्नु पर्दैन ओभरसेठ साप बेलुका यसैलाई जिउ थिच्ने व्यवस्था मिलाई दिनुछु“ प्रधानपञ्चले विस्तारै मेरो कानमा भन्दा पो म झसंग भएँ । “ए होइन होइन त्यस्तो केही होइन” भरखर २५ पुगेर २६ लागेको मेरो मुखबाट प्रतिकि्रया निस्क्यो । “केही हुँदैन ओभरसेठ साप तपाई हाम्रा लागि भनेर आउनु भएको छ तपाईले हाम्रो प्यास बुझाउन आँट्नु भएको छ भने हामीले तपाईको प्यास बुझाउन नसक्ने भने म केको प्रधानपञ्च । नेपालमा वीरेन्द्र महाराजको राज चल्छ भने यो गाउँमा मेरो राज चल्छ बुझ्नु भयो । के ठानेको मलाई” तीनपानेले तातिन थालेका प्रधानपञ्च गर्जिन थाले ।

परै बसेर खानपिनसँगै प्रधानपञ्चका नोकर्नीहरुसँग जिस्किरहेको रामबहादुर अचानक प्रधानपञ्च चर्किन थालेको देखेपछि कुरै नबुझि हजुर सोह्रै आना ठिक हो हजुर भन्न थाल्थ्यो । मलाई पनि प्रधानपञ्च चिढाउनु थिएन मैले पनि “तपाईको जो मर्जी भोलि फेरि सापकोटा ओभरसियर आएर गाउँमा यस्तो गरयो भन्न पाउनु हुन्नू“ भने।

“मगरको बच्चा हुँ मेरो दुई जिब्रो छैन । तलमाथि परे तह लगाउन मैले जानेको छु तपाईलाई अतिथि सेवाल गर्न पनि मैले नपाउनु” उनको तर्कसँग सहमति जनाएँ ।“रात छल्लंगै पार्ने विचार छ कि क्या हो“ प्रधानपञ्चकी बूढीले कराइन ।
हातमा बाँधेको रोलेक्स घडी हेरे । भरखर नौ बजेको रहेछ । पहाडी गाउँमा नौ बज्नु भनेको मध्यरातै बराबरनै हो । लौ न लौ भन्दै मैले पाँचौं गिलास घुड्क्याएँ र प्रधानपञ्चजीको गेस्ट हाउसमा परिणत गरिएको नयाँ घरको माथ्लो तलातिर लागेँ ।

भित्र सानो टुकीको मन्द उज्यालो थियो । सल्लाको काठै काठले बनेको त्यो नयाँ घरमा सल्लाको मादक बास्ना छरिएको थियो । म गाउँको शुद्धको कोदाको तीनपानेले लठ्ठ भएको थिएँ । कोठामा पसेर ढल्कीएको थिएँ । थकाई र मदिराको मातले आँखा लागेछ ।

ढोका बिस्तारै चुइय गर्यो । हातमा दियालो बोकेकी त्यही केटी ढोकाबाट छिरी । म झस्कँदै को हँ भनेर उठें “हजूर म मालिकले जिउ थिचिदिन पठाउनु भएको“ केटीले लजाउँदै भनी ।

“ल आउ आऊ“ मेरो निमन्त्रणा थियो । केटी मेरो खुट्टातिर बसेर खुट्टामा तेल लगाई दिन थाली । उस्को त्यो नरम हात बिस्तारै मेरा खुट्टा पिडुँलाहुँदै तिघ्रातिर बढ्न थाले ।

ऊस्ले तिघ्रा मिच्न थालेपछि मेरो २६ वर्षे जवानी पनि उम्लीन थाल्यो । जुरुक्क उठेर च्याप्प समातेर मुखमा मुख जोडेर कस्सेर म्वाई खाएँ । “छ्या यो सर तू “उम्कने प्रयास गरेर उसले भनी ।

भरखर १५ पुगेर १६ लागेकी त्यो मगर्नी केटीका गाला पनि पाकेर फुट्लाजस्ता भएका स्याउजस्तै थिए भने ओठ पनि सुन्तला केस्र भन्न सुहाउने टम्म मिलेका थिए । “केको छ्या नि अब“ मैले आफूतिर तान्दै भने ।

मधुरो दियोको जस्तो त्यो उज्यालोमा त्यो केटीका सेक्सी देखिएकी थिई । पातलो सूतीको चोलो र लुंगी बेरेकी केटीले अलि असहज मानेजस्तो लागेपछि आफूतिर तानेर खाटमा बसाउँदै बिस्तारै साउतीको स्वरमा सोधे “तिम्रो नाम के नि“

केटीले लजाउँदै भनी “सीता मगर“ । “घर कहाँ नि ” वातावरणलाई सहज बनाउने प्रयास गर्दै सोधे । मनले त अहिलेनै समातेर निचरी हालूँ भनिरहेको थियो ।
फेरि गाउँको कुरा हल्लाखल्ला गरि भने प्रधानपञ्चले जिउमात्रै थिच्न पठाएकी हो भने त भोलि बिहानै गाउँ छोड्नु पर्छ । यो कुरा अञ्चलाधिस मामाले थाह पाए भने के होला सानैदेखि मामाघरमा हुकेृको मलाई मामाको असाध्यै डर लाग्थ्यो ।

यस्तै कुरा सम्झेर समाई सकेको हात पनि छोड्दै मैले सोधें । “आबुई यो सर त किन डराको हौ“ उस्ले हाँस्दै भनी । यसले मेरो हिम्मत बढ्यो ।
“यस्तो काम पहिले पनि गरेकी थियौ“ मैले हिम्मत जुटाएर सोधें । “के जिउ थिच्ने” सीताले नबुझेजस्तो गरेर सोधी । ऊ यतिखेर फेरि खुट्टा थिच्ने उपक्रम गर्दै थिई ।

मोही माग्नु अनि ढुंग्रो लुकाउनु झै भनेर मैले सिधै प्रश्नले आक्रमण गरे “लोग्नेमान्छेसित…बाँकी शब्द मैलै जानीजानी अधुरै छाडें ।

मेरो मुखमा हेरेर फिस्स हाँस्दै उसले भनी “छ्या हामी त्यस्तो खालको मान्छे होर हामीलाई छुने कसको हिम्मत । “ “अनि कसरी मान्यौ त अब भने म निस्फीक्री भइसकेको थिएँ आफ्नो तातिइसकेको मनलाई धैर्यतापूर्वक बाँधेर सोधे ।

“मालिकले पनि भन्नुभयो अघि तपाईले बक्सिस पनि धेरै दिनु भयो त्यसैले” जवाफमा कुनै छलकपटल थिएन । ओहो अघि मैले दिएको जाबो ५० रुपैयाँको नोट पनि त्यतिधेरै । धन्न नेपाल धन्न नेपालको ग्रामीण परिवेश ।

“ए त्यसो पो लौ त्यसो भए“ गाउँको कोदोको लोकल रक्सीले मातिएको म पनि मूडमा थिएँ पस्रबाट सयको नोट निकालेर हातमा थमाएँ । सयको नोट जीवनमा पहिलो पटक हातमा परेपछि केटीका ससाना चिम्से आँखा आश्चर्यले फैलिए ।
“ यो किन नि सर“ हातमा परेको सयको नोटलाई अविश्वासको भावले पल्टाएर हेर्दै उसले सोधी ।
“तिम्रो कुमारीत्वको मोल भनौंजस्तो भएको थियो त्यसो भन्नु उसले मप्रति गरिरहेको आदरको अपमान जस्तो लाग्यो र भने “राखन“ ।
उस्ले चोलीको माथ्लो भाग तानेर सयको त्यो नोट त्यहाँ घुसार्न खोजी त्यसो गर्दा उसका पुष्ठ बक्ष देखियो । मैले आफूलाई रोक्न सकिन र हात अघि बढाएर उसको त्यही दूध समाएँ । केटी झसंग भएर आफूलाई अलि पछि तानी । मैले छोड्दै छोदिन च्याप्प समाएर चोलोमाथिबाटै विस्तारै दूध माड्न थालें । भरखर जवानीमा प्रवेश गरेकी केटीको दूध कटमिरा अम्बाजस्ता थिए । जति जति दूध समाउँदै जान्थें त्यतिनै मलाई मजा आउन थालेको थियो ।

विस्तारै चोलीको टाँक खोले । भित्रबाट केही नलाएका केटीका दूध उड्न लागेका परेवाका बचेराजस्तो गरी फुत निस्किए । अब म उन्मत्त भइसकेको थिएँ ।
दुईटै दूध च्याप समातेर मजाले मोल्न थाले । त्यो मन्द उज्यालोमा उसको खैरो रंगका दूधको मुन्टा क्याटवरी चकलेटजस्तो देखिइरहेको थियो । मुख त्यही गाडेर क्रमसः चुस्न थालें केटी छ्या सर कुतकुती लाग्यो भनेर हाँस्न थाली । मैले आफ्नो पाइन्ट खोलें र उत्तेजित भइसकेको मेरो लिंगमा ल्याएर केटीको हात राखिदिएँ ।

केटीले च्याप्प समाई म भने उसको उसको दूध चुस्न थालें । केटीको फरिया एक छेउबाट तानें मंगोलियनहरुको त्यसै पनि शरिरमा रौं कम हुन्छ त्यसमाथि भरखर १५ पुगेर १६ लागेकी त्यो केटीको पूतीको माथ्लो भागमा अलिअलि कैला रौं मात्र थिए ।

पुक्क उठेको उसको त्यो अंगले मलाई आमन्त्रण गरिरहेको थियो । पूतीमा हात पुर्र्याएँ रसाउन थालेको थियो । उत्तानो पारेर खाटमा सुताएँ । आफू माथिबाट चढें उसको पुष्ट पूतीमा मेरो तातिएको लाँडो पसाउन खोजें पहिला पस्दै पसेन ।
त्यसपछि उस्का दुबै तिघ्रालाई दुईतिर फैलाएर आफ्नो लाँडोको टुप्पा पूतीको मुखैमा जोडेर कस्सेर एक धक्का लगाएँ । “ऐया“ केटी पीडाले चिच्याई मेरो लाँडोको सुपारी भित्र पसेछ । त्यसपछि मैले केटीको मुखमा मुख जोडेर ओठ चुस्न थाले हात भने उस्को भरखर फैलने उपक्रममा रहेका दूध मोल्नमा व्यस्त थिए । केही सारो केही गिला ती दूधले मेरो उत्तेजना बढाई रहेका थिए ।
अलिअलि मात्र छिरेको लाँडोलाई हातले समाएर पूतीमा पूरै छिराउने प्रयास गर्दै कम्मरले धक्का मार्न थालें ।

“ऐयाऽऽऽ ऐयाऽऽऽ आमाऽऽऽ आमाऽऽऽबुवा हौऽऽऽ मरें सरऽऽऽ विस्तारैऽऽऽ मरेंऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽ“ केटीको मुखबाट आवाज निस्किदैं थियो ।

म भने आफ्नो धक्काको क्रम बढाउँदै थिएँ । जतिजति लाँडो तातिदैं जान्थ्यो म उत्तिनै छिटो कम्मरको बलले धक्का मार्दै गएँ ।

ऐयाऽऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽऽऽऽ उफऽऽऽऽऽऽआमा हौऽऽऽऽऽऽ स्वाँऽऽऽऽऽस्वाँ… ऽऽऽऽऽऐया हौ ऽऽऽऽऽऽमरे ए सर मार्ने……ऽऽऽकि क्या…॥ होऽऽऽऽऽ ऐयाऽऽऽऽऽ ऐंयाऽऽऽऽ आमा आमौंंंंं……ऽऽऽऽऽस्वाँऽऽऽऽस्वाँऽऽऽऽऽ

केटीको मुखबाट निस्किरहेको आवाजले मलाई झन मज्जा आइरहेको थियो । पूर्ण उत्तेजनामा आइसकेको थियो जोसमा केटीका गाला करयाप्प टोके । ऐया केटी चिच्याई ।

झन्डै १५ मिनेट जति मथेपछि मेरो लाँडोले नौनी फाल्यो फच्याक फच्च फच्च गरेर । केटीको पूतीबाट लाँडो निकालेर हेरेको रगतै रगत । केटीको भर्जिन झिल्ली च्यातिदा त्यसको रगत मेरो लाँडोमा लागेको रहेछ । रगत त्यतिधेरै नभए पनि केटीको तिघ्रासम्म चुहिएको रहेछ । टबेल निकालेर पुछि दिएँ । जीवनको पहिलो समागमले मलाई जुन मज्जा आयो त्यसका लागि म जुन मूल्य तिर्न पनि तयार थिएँ । भर्जिन केटी यहाँ त मेरो लागि सित्तैमा उपलब्ध थिई । पहिलो पटक भर्जिनिटी भंग गर्नुमा जुन मज्जा आउँछ त्यो जीवनभर यौनकि्रडा गर्दा पनि आउँदैन ।

त्यसलाई मैलै रातभरमा चार चोटी चिके । भोलिपल्ट थाह पाएँ त्यो त ज्वरो आएर थलिइछ ।